J-Hope - ''Chciałabym , aby tak było już na zawsze''

Scenariusz został napisany dla Kyomini <3
Z siostrą dzisiaj spędzałyśmy popołudnie na nauce , zaś w trakcie przerwy przysiadłyśmy wspólnie do laptopa i pisałyśmy dwa zamówione scenariusze (jeden dla Chocolate) , w tym także jeden dla Ciebie nasze słońce.
Mamy nadzieję , że Ci się spodoba <3
Enjoy!

J-Hope od zawsze należał do grona nieśmiałych osób. Rzadko cokolwiek mówił co czasem Cię przerażało bo wydawał się jakby dosłownie stracił głos. Lecz gdy naprawdę chciał o czymś z Tobą porozmawiać , robił się wtedy inny niż zwykle. Bardziej otwarty i tylko wtedy mogłaś cokolwiek z niego wydusić.

Dzisiejsze popołudnie spędzałaś z chłopakiem sam na sam w dormie zespołu. Podczas gdy Ty siedziałaś w salonie na kanapie i próbowałaś w jakikolwiek sposób pochłaniać materiał do sprawdzianu , J-Hope okrążał salon , wyraźnie widząc , że coś go dręczyło. Wiedziałaś , że gdy o czymś myśli lub planuje coś zrobić bardzo długo się nad tym zastanawia nie móc usiedzieć przy tym na miejscu. Starałaś się nie zwracać na to uwagi , ale te ciągłe kółka robione przez chłopaka rozpraszały Cię i to bardzo.

-J-Hope proszę Cię…czy mógłbyś przestać okrążać salon i spokojnie rozmyślać nad tym nad czym rozmyślasz siedząc? – wzięłaś głęboki oddech. Przestając zerkać na książkę przed ,którą ślęczałaś już drugą godzinę , spojrzałaś przed siebie i spokojnym głosem poprosiłaś chłopaka aby dał Ci w spokoju i ciszy koncentrować się na nauce. W sumie i tak bardzo ciężko szło Ci dzisiaj z koncentracją i gdybyś mogła to chętnie odstawiłabyś dzisiaj obowiązki szkolne na bok i zajęła się czymś co Tobie pasuje. Lecz wiedziałaś , że nie możesz. Zbliżał się koniec roku szkolnego a co za tym szło była cała masa nauki i ani wolnej chwili. 

Hope zrobił dokładnie to o co go poprosiłaś. Widział to , że przez niego nic Ci nie wychodzi. Podszedł do kanapy i przysiadł obok Ciebie co chwilę zerkał w Twoją stronę. Ty nie wiedziałaś dlaczego ale zaczęłaś żałować , że kazałaś chłopakowi przestać się kręcić bo odniosłaś wrażenie , że lepiej już koncentrowałaś się przy tym jak okrążał kanapę , na której siedziałaś. W pewnym momencie lekko trzasnęłaś książką i rzuciłaś ją gdzieś przed siebie. Oparłaś się o kanapę i zmieniłaś pozycję na wpół leżącą.

-Nigdy się tego nie nauczę… - położyłaś dłonie na twarz i powoli ocierałaś oczy ze zmęczenia. Przed sobą nie widziałaś nic tylko same litery i zdania , które się zlewały. - aish…nauka jest do bani. Zwłaszcza gdy zbliżają się te ostatnie dni , w które uczymy się dzień i noc i nawet nie ma czasu na to aby złapać głęboki oddech – siedziałaś obok chłopaka i chciałaś wyrzucić z siebie to wszystko. Nie wiedziałaś czy chłopak Cię słucha , lecz wyglądał jakby to robił , ciągle uważnie patrzył na Ciebie i jak do tej pory nie odezwał się jeszcze ani słowem…ech jak zawsze no bo przecież od niego jest ciężko cokolwiek wydusić. – nic mi ostatnio nie wychodzi…mam wrażenie jakby prześladował mnie pech – spojrzałaś na niego wzrokiem niczym małego szczeniaczka. Przysunęłaś się w stronę chłopaka i ułożyłaś głowę na jego kolanach. Hoseok był nieco zdziwiony i nie wiedział jak ma zareagować. Ty leżąc czułaś zmęczenie całym dniem i na jego kolanach przymykałaś powieki. Usnęłaś bardzo szybko , nawet nie wiedząc kiedy. 

J-Hope przez pewien czas nie wiedział jak ma się zachować podczas gdy dziewczyna , którą kocha leży na jego kolanach. Serce biło mu tak szybko , że mógł je wyraźnie usłyszeć w tej ciszy , która panowała w dormie. Nawet przeszło mu przez myśl aby Cię obudzić , lecz widząc to jak słodko ułożyłaś głowę na jego kolanach od razu wkradł mu się lekki uśmiech. Zebrał grzywkę , która opadała na Twoje oczy i gładził Cię delikatnie po głowie. 

Chłopak widział , że nie jest Ci wygodnie. Tak aby Cię nie obudzić wziął Cię na ręce i z salonu udał się do Twojego pokoju. Ty wtuliłaś głowę w jego bluzę , oraz jedną ręką objęłaś go wokół szyi. Na twarzy chłopaka pojawił się jeszcze szerszy uśmiech a także bicie serca automatycznie przyspieszyło.

Wszedł do Twojego pokoju i powoli ułożył Cię na Twoim łóżku. Nakrył ciepłą kołdrą i chcąc odejść Ty mu na to nie pozwoliłaś.

-Nie…zostań… - mając zamknięte oczy wcale nie oznaczało to , że wciąż spałaś. Nie chciałaś aby Hoseok wychodził. Chciałaś aby cały czas był jak najbliżej Ciebie. On chcąc iść Ty chwyciłaś go za rękę i prosiłaś aby został przy Twoim boku. Chłopak przełknął głośno ślinę i zastanawiał się czy iść czy zostać. – zostań….proszę… - ponownie usłyszał szept z Twoich ust. Kolejna prośba sprawiła , że chłopak nie opuścił Twojego pokoju. Przysiadł na Twoim łóżku i wzrok miał skierowany tylko i wyłącznie na Ciebie. Po chwili otworzyłaś oczy oraz znów cichym i nieco zaspanym głosem odezwałaś się do niego – mógłbyś…zostać tutaj całą noc? Obok mnie? – chłopak wysłał uśmiech w Twoją stronę co wyraźnie oznaczało ,że nie ma zamiaru nigdzie się stąd wybierać. Przysunął się bliżej Ciebie aż w końcu ułożył się bardzo blisko Twojej osoby. Spoglądaliście sobie w oczy i splataliście swoje palce. Hoseok uniósł głowę i ucałował Cię w czoło zaś po chwili zszedł niżej a jego usta zatrzymały się na Twoich. Nie spodziewałaś się tego , ale też wcale nie zaprzeczałaś aby chłopak przestał.Zostawiał delikatne i pojedyncze pocałunki na Twoich wargach i właściwie czułaś , że nic innego nie było Ci potrzebne jak tylko bliskość tego wspaniałego mężczyzny. Wtuliłaś się w niego niczym w pluszowego misia. On ułożył swój podbródek na Twojej głowie i gładził Cię raz po ramieniu zaś raz Twój policzek. Czułaś się jednak bardzo zmęczona i zanim zamknęłaś oczy i usnęłaś u jego boku powiedziałaś – chciałabym , aby tak było już na zawsze…