poniedziałek, 18 grudnia 2017

Wiersz #1 : Jak motyle

Witajcie kochani~
Jak widzicie wstawiam dla Was swój pierwszy wiersz. Bardzo mi miło wiedząc, że chcecie czytać nie tylko moje reakcje czy scenariusze, ale i wiersze. Czasem są one krótkie, czasem długie, czasem rymowane, a czasem proste i zwyczajne. Dziś pokażę Wam krótszy i rymowany i mam nadzieję, że będzie się Wam go miło czytało kochani moi.

"Wokół mnie pusta przestrzeń,

Jak długo to cierpienie potrwa jeszcze?

Sama w czterech pustych ścianach siedzę, 

Lecz nadal Twoje odbicie obok siebie widzę. 

Gdzie podziały się te chwile, 

Te, w których byliśmy jak motyle. 

Szczęśliwe, zakochane, skupione swoją obecnością, 

Gdzie zniknęły te chwile zwane "radością"?

Odpowiedzi szukam od chwili gdy nie ma Cię obok mnie, 

Odpowiedzi na twe zniknięcie i wszystko co spotkało mnie złe"

2 komentarze:

  1. Ten wiersz jest taki... Delikatny, lekko się go czyta ^^ Bardzo mi się podoba i życzę powodzenia w dalszym pisaniu!

    OdpowiedzUsuń
  2. To jest naprawdę dobre ;)

    OdpowiedzUsuń